Nuestro dia es una verde manzana
cortada en dos
Te estoy mirando
Y tú me ves
Y entre nosotros el sol ciego
en los escalones
nuestro abrazo desgarrado
Me llamas
Yo te escucho
Y en medio el aire sordo.
En las vidrieras
Mis labios buscan
Tu sonrisa
En los cruces
Nuestro beso atropellado
Te di mis manos
Tú nada sientes
Te abrazó el vacío
En las plazas
Tus lágrimas buscan
Mis ojos
Al atardecer mi dia muerto
Se encuentra con tu dia muerto.
Solo en sueños
Caminamos por el mismo paisaje.
Naš dan je zelena jabuka Na dvoje presečena Gledam te Ti me ne vidiš Između nas je slepo sunce Na stepenicama Zagrljaj naš rastrgnut Zoveš me Ja te ne čujem Između nas je gluhi vazduh Po izlozima Usne moje traže Tvoj osmeh Na raskrsnici Poljubac naš pregažen Ruku sam ti dao Ti je ne osećaš Praznina te je zagrlila
Po trgovima Suza tvoja traži Moje oči Uveče se dan moj mrtav S mrtvim tvojim danom sastane Samo u snu Istim predelom hodamo
VASKO POPA (Grebenac,1922-Belgrado,1991)
0 comentarios:
Publicar un comentario